Het verhaal van Karim die zijn droom om supermarktmanager in 1 jaar voor elkaar kreeg.
Mijn moeder zei altijd “Een brutaal mens heeft de halve wereld.” Dit klonk voor mij altijd negatief. Ik wilde niet ‘brutaal’ zijn. Brutaal was immers een negatief woord. Ik dacht bij dit spreekwoord ook aan mensen die in een wachtrij of restaurant onbeleefd schreeuwen om eerder geholpen te worden. Ik wilde liever gezien worden als bescheiden. Iemand die zich op de achtergrond houdt. Iemand die netjes op zijn beurt wacht.
Als ik de betekenis van dit spreekwoord lees, valt het ‘brutale’ wel mee. Er staat: “Iemand die wat durft te zeggen, krijgt het meestal wel voor elkaar.” En keer op keer heb ik in mijn leven meegemaakt hoe waar dit is. Voor mij en mijn klanten.
Karim kwam eind januari 2021 bij mij. Hij was in 2018 afgestudeerd, maar wist niet goed wat hij wilde. Hij werkte zo’n 4 jaar als teamleider bij een bekende supermarkt. Blijkbaar had hij dat goed gedaan, want hij werd gepromoveerd tot assistent supermarktmanager. In de supermarkt waar hij werkte vond een ernstig incident plaats dat veel impact maakte op de klanten en de medewerkers. Mede door zijn goede menselijke vaardigheden loodste hij het personeel door deze turbulente tijd heen. (Al bagatelliseert hij zijn aandeel daarin.)
Op een dag kwamen er twee belangrijke personen van het hoofdkantoor op bezoek bij de supermarkt van Karim. Het ging even over het incident natuurlijk, maar ook over een reorganisatie die op stapel stond. Heel bescheiden gaf Karim aan dat zijn ambitie is om supermarktmanager te worden. Hij had zelfs al een ideale winkel op het oog, maar durfde dat niet uit te spreken. “Die winkel heeft al een manager en ik wil zijn plaats niet afpakken”, “ik wil mezelf niet op de borst kloppen”, waren gedachtes die bij hem opkwamen.
Karim is wat dat betreft net zoals ik beschreef aan het begin: liever bescheiden zijn, netjes op je beurt wachten, niet brutaal zijn, etc. Ik nodigde hem toch uit om nog een belletje te plegen naar de HR-persoon die op bezoek was geweest. Dat zaadje was geplant.
Hij belde namelijk naar de HR-persoon en gaf aan welke functie hij bij de reorganisatie graag zou willen, omdat hij graag door wilde groeien naar supermarktmanager. Helaas waren die plekken al bezet, dus werd hij bij de reorganisatie “gedegradeerd” tot manager van een bepaalde afdeling in een andere supermarkt.
Toch had hij zichzelf al in de kijker gespeeld door gewoon goed werk af te leveren, zijn rol tijdens het incident, en de keren dat hij aan de juiste personen zijn ambitie uitsprak.
Toen het hoofdkantoor bezig was om een nieuwe locatie te openen, was hij de persoon die ze kozen om het allemaal te regelen. Hij werd bedrijfsleider van de winkel en in oktober 2021 stond die winkel als een huis en draaide het als een tierelier.
Toch wist een deel van hem dat hij meer wilde en meer kon. Zo viel zijn oog op een aanbieding om senior manager te worden van een grote elektronicazaak. Hij zou meer verantwoordelijkheden krijgen en ook nog eens in salaris erop vooruitgaan. Zijn ratio concludeerde dat dit de carrièrestap was die hij moest maken. Hij ging op gesprek en zij gaven aan dat hij de juiste leeftijd, werkervaring en persoonlijkheid had. Ze wilden hem aannemen! Hij accepteerde het aanbod en wilde zijn baan opzeggen. Maar toen hij dat wilde doen, schrokken ze ervan en vertelde ze hem dat ze gepland hadden om hem per Q1 2022 supermarktmanager te maken. Zijn droom!
Snel zette de HR-medewerker alles in werking en zorgde ervoor dat alle drie de verantwoordelijken binnen een dag deze promotie toezegden per Q1. Zijn gevoel (intuïtie) gaf aan dat dit zonder twijfel het juiste pad was. De HR-baas gaf aan dat ze hem zeker wel op het oog hadden, maar dat hij zich nog veel meer had kunnen profileren. Veel ‘brutaler’ had kunnen zijn. In de zin van: nog vaker en duidelijker zijn ambities had kunnen aangeven.
Lessen van Karim:
- Niet luisteren naar mijn beperkende gedachtes. Zelfs toen de HR-baas aanbood dat ik hem deze week altijd kon bellen om te sparren over de beslissing, kwamen er gedachtes in mij op: “Ik ga hem toch niet nu alweer bellen?! Ik ga hem toch niet nu lastigvallen?!”
- Mijn (beperkende) overtuiging is dat je bescheiden moet zijn en jezelf niet op je borst moet kloppen. Ik had dus al gauw het gevoel dat ik mij ontzettend luid aan het profileren was, terwijl dat blijkbaar voor anderen helemaal niet zo overkwam.
Ik ken Karim als een gevoelige, bescheiden, eerlijke en oprechte man. Hij zou het wel heel erg bont moeten maken, wil hij als “brutaal” gezien worden.
Ik coach mensen niet om brutaler te worden, maar assertiever. Assertief gedrag is dat je kunt opkomen voor je jezelf, je mening, standpunt, en rechten zonder anderen brutaal/agressief te benaderen.
Een assertief mens heeft de halve wereld.
